Ciekawostki węchowe z pracy z psem

Za życia każdy z nas ma swój własny, indywidualny związek składników chemicznych, które unoszą się wokół naszego ciała lub pozostają w miejscu, gdzie przebywaliśmy. To właśnie te związki chemiczne są analizowane przez psa i to one są ścieżką, która prowadzi go do ich źródła. Indywidualność tego „bukietu zapachu” stoi na przeszkodzie wytworzenia sztucznego związku chemicznego, który podczas treningu mógłby zastąpić pozoranta (osobę udającą zaginionego) i usprawnić proces szkolenia psa.

To, co nie możliwe w szkoleniu do poszukiwania osób żywych prawdopodobnie już niedługo będzie możliwe w przypadku szkolenia do poszukiwania osób martwych. Nie mam tu oczywiście na myśli, znanych od lat, sztucznych preparatów, na których najczęściej prowadzone są treningi. Idzie nowe. 

Najnowsze badania udowodniły, że po śmierci, nad ciałem ludzkim, unoszą się związki chemiczne, których skład jest wspólny dla wszystkich ludzi, co wydaje się być ułatwieniem. Problem jednak leży gdzie indziej.  Związki te ulegają zmianie wraz z czasem przebywania źródła zapachu w środowisku. Dla przewodników oznacza to, że nie mogą trenować na jednej próbce zapachowej, bo nie oddaje ona realnego obrazu potencjalnej sytuacji do poszukiwania. To co do tej pory robili naukowcy w przypadku żywych i martwych osób to skupiali się nad wychwyceniem i zidentyfikowaniem związków chemicznych unoszących się nad źródłem zapachu, ale już nie mieli możliwości określenia procentowego udziału poszczególnych związków w całości. To nad czym pracują teraz, to procentowe określenie ilości poszczególnych związków chemicznych w całym „bukiecie zapachu”. Co to może dać przewodnikowi np. pracującemu z psem do poszukiwania osób martwych? Jeżeli uda się znaleźć związek chemiczny, który ma nie zmienny udział procentowy w całym okresie rozkładu ciała, pozwoli to przygotowywać psa do pracy z tym konkretnym związkiem chemiczny, a nie jak do tej pory nawet z kilkunastoma próbkami zapachowymi. 

PS

Temat badań nad zapachem jest trudny i skomplikowany. Istnieje ok. 30 naukowych „Teorii Zapachu”, różniących się wnioskami. Mimo to wciąż nie ma opublikowanych badań naukowych dotyczących chociażby rozkładu ludzkiego ciała w wodzie, co mogłoby znacząco usprawnić szkolenie psów w tym zakresie.

autor: Andrzej Górowski